Αυτή είναι η αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα, την οποία αποκρύπτουν ο Σαμαράς και οι εγκάθετοι υπουργοί-βουλευτές του! Βέβαια, ο Βορίδης δήλωσε εσχάτως ότι απέτυχε το πρόγαμμα και ότι το δημόσιο έλλειμμα πραμένει υψηλό, όπως επίσης το δημόσιο χρέος αυξάνεται, όμως δεν διασώζει μια δήλωση έναν υπουργό που υπηρέτησε ψυχή τε και σώματι τα μνημόνια του θανάτου!
Μέσα από την έκθεση του Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής, ουσιαστικά διαπιστώνεται η φάρσα της εξόδου της χώρας μας στις αγορές. Ήταν μια σκηνοθετημένη παράσταση που αποσκοπούσε αφενός να κοιμίσει με προπαγάνδα τον λαό, αφετέρου να αντλήσει ό,τι ρευστό μπορούσε για να σώσει την...παρτίδα!
Το παιχνίδι όμως είναι χαμένο από χέρι, από ανθρώπους άχρηστους, επικίνδυνους και γκαιμπελίστες!
Ιδού τι αναφέρει αναλυτικότερα η έκθεση του Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής, η οποία δημοσιεύεται στο tvxs.gr και επικεντρώνεται στις πηγές αβεβαιότητας που οδηγούν απευθείας στην αγκαλιά ενός νέου Μνημονίου θανάτου!
Η πρώτη πηγή αβεβαιότητας είναι το ζήτημα των τραπεζών που παρά τις ανακεφαλαιοποιήσεις που επιτεύχθηκαν, δεν έχει λυθεί, καθώς εκκρεμεί λύση για τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια, τα οποία συνεχίζουν να αυξάνονται και να περιορίζουν τις δανειοδοτικές ικανότητες των τραπεζών.
Δεύτερον, οι καθυστερήσεις των μεταρρυθμίσεων μπορεί να προκαλέσουν εκ νέου άνοδο των επιτοκίων δανεισμού της χώρας. Τονίζεται ακόμα και χωρίς «μνημόνιο» η χώρα θα εξακολουθεί να βρίσκεται υπό εποπτεία, αυτή των αγορών, αν δεχθούμε ότι δεν θα προσφύγει στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας - κάτι που είναι το πλέον πιθανό και θα σημάνει νέες δεσμεύσεις.
Τρίτον, οι επενδύσεις εξακολουθούν να υποχωρούν.
Τέταρτον, η δημοσιονομική εξυγίανση εξακολουθεί να είναι δρόμος μετ΄ εμποδίων.
Πέμπτον, το δημόσιο χρέος, η δυναμική του οποίου παραμένει απειλητική βαραίνει την ελληνική οικονομία και κάνει επιφυλακτικούς τους σοβαρούς εγχώριους και ξένους επενδυτές.
Όπως σημειώνει το Γραφείο Προϋπολογισμού, τις δυσκολίες της επίτευξης μιας διατηρήσιμης ανάπτυξης δείχνει ανάμεσα σε άλλα η εξαγωγική άπνοια παρά τη μείωση του εργασιακού κόστους.
Μια ακόμα πηγή αβεβαιότητας είναι ότι δεν έχει επιτευχθεί κάποια ελάχιστη συναίνεση ανάμεσα στις μεγάλες πολιτικές δυνάμεις του τόπου. Αυτό έχει ως συνέπεια ότι η συνέχεια σε βασικά στοιχεία της οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής δεν είναι σίγουρη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου