Κυριακή 31 Αυγούστου 2014

ΤΑ ΓΙΑΝΝΕΝΑ ΠΟΥ ΜΕ ΠΟΝΟΥΝ


Γράφει ο Παναγιώτης Αποστόλου
 
            Είναι  πανθομολογούμενο πως στην Ήπειρο γεννήθηκαν οι μεγαλύτεροι Εθνικοί ευεργέτες αυτής της ευλογημένης πατρίδας.  Γεώργιος Αβέρωφ, Απόστολος Αρσάκης, Ιωάννης Γεννάδιος, Νικόλαος Στουρνάρας, Μιχαήλ Τοσίτσας, Γεώργιος Χατζηκώστας, Αφοί Ζάππα, Σίμων και Γεώργιος Σίνας, Μάνθος και Γεώργιος Ριζάρης, Ζώης Καπλάνης, Γεώργιος Σταύρου, Αφοί Ζωσιμά και τόσοι – τόσοι άλλοι. Αυτοί οι Ηπειρώτες ευεργέτες μας κληρονόμησαν μια τεράστιας αξίας πολιτιστική κληρονομιά. Δωρεές δικές τους, το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο, το Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο, η Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, η Γεννάδιος Βιβλιοθήκη, το Αστεροσκοπείο Αθηνών, η Ακαδημία Αθηνών, το Αρσάκειο Παρθεναγωγείο, η Ριζάρειος Εκκλησιαστική Σχολή, το Νοσοκομείο Ευαγγελισμός, το Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο, το Ζάππειο Μέγαρο, η Εθνική τράπεζα της Ελλάδος, η Μητρόπολη Αθηνών, το Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών, το Καλλιμάρμαρο Παναθηναϊκό Στάδιο, το θωρηκτό «Αβέρωφ» και τόσα άλλα ευεργετήματα που συνέβαλαν σημαντικά στην επιβίωση του Γένους και βοήθησαν στην ανοικοδόμηση του νεοσύστατου ελληνικού κράτους. Υπήρξαν οι προάγγελοι της νεοελληνικής αναγέννησης. Στα Ιωάννινα επίσης, κληροδότησαν: Την Επιφάνειο Σχολή, την Καπλάνειο Σχολή, την Ζωσιμαία Σχολή, το νοσοκομείο Χατζηκώστα κ.α.  
            Στα αρχαιοελληνικά χρόνια, ο όρος «ευεργέτης» αποδιδόταν σε εκείνους τους θεούς για την βοήθειά τους προς τους ανθρώπους. Έτσι, οι άνθρωποι εξέφραζαν την ευγνωμοσύνη τους προς αυτούς. Ήταν «θεοί» λοιπόν, για το σκλαβωμένο Γένος μας όλοι εκείνοι που διέθεσαν όλα τα υπάρχοντά τους για την διάδοση της Παιδείας, την προαγωγή της Υγείας και της κοινωνικής πρόνοιας στην πατρίδα μας. 
            Στα χιλιοτραγουδισμένα Γιάννενα, την πρωτεύουσα της Ηπείρου, που ήταν «πρώτα στα άρματα, στα γρόσια και τα γράμματα», επισκέφτηκα προ ημερών, για άλλη μια φορά, και δυστυχώς αντίκρισα την εικόνα «του κάθε πέρσι και καλύτερα» και πως τους «ευεργέτες» αυτού του τόπου τους διαδέχτηκαν πολιτικοί κηφήνες.
            Πιο συγκεκριμένα: Τα Γιάννενα των τόσων φυσικών και ιστορικών αξιοθέατων, που μπορούν να «μαγέψουν» τον κάθε επισκέπτη, φυτοζωούν. Μες την καρδιά του Αυγούστου και βλέπεις μόνο λίγους Έλληνες επισκέπτες που είναι λογικό κάθε μέρα να λιγοστεύουν λόγω της οικονομικής κρίσεως που μαστίζει την Ελλάδα. Πουθενά μα πουθενά δεν βλέπεις ξένους επισκέπτες για να απολαύσουν το Σπήλαιο του Περάματος, την λίμνη Παμβώτιδα με το Νησάκι της, το αρχαιότερο αρχαίο θέατρο της Δωδώνης, τα κέρινα ομοιώματα του Μουσείου Βρέλη και τόσες άλλες ομορφιές. Παρακολουθείς τα δελτία ειδήσεων των τοπικών ΜΜΕ και ακούς παράπονα για το πολιτικό προσωπικό της πατρίδας μας, που επί σειρά ετών δεν έχει κάνει τίποτε απολύτως για την αναστήλωση του θεάτρου της Δωδώνης, το οποίο είναι εγκαταλελειμμένο και τα χόρτα έχουν φτάσει το μισό μέτρο, με αποτέλεσμα στην είσοδο να σου λέει ο υπάλληλος: «προσέξτε το τσιγάρο σας γιατί υπάρχει κίνδυνος φωτιάς». Αλήθεια, γιατί δίνει ο επισκέπτης για την είσοδό του σ΄ αυτόν τον Ιερό χώρο 2 ευρώ και δεν υπάρχει ουδείς να τον ξεναγήσει; Δεν έχει κάνει απολύτως τίποτε για τον βιολογικό καθαρισμό της λίμνης που έχει φτάσει σε απίστευτο βαθμό μόλυνσης και είναι ορατή διά γυμνού οφθαλμού. Δεν έχει κάνει απολύτως τίποτε για την μόλυνση του ποταμού Καλαμά που ρυπαίνεται από τα πάσης φύσεως εργοστάσια της περιοχής και τα νερά του χύνονται στην Παμβώτιδα. Δεν έχει κάνει απολύτως τίποτε για το αεροδρόμιο που δεν πληροί διεθνείς προδιαγραφές. Δεν έχει κάνει απολύτως τίποτε για την ολοκλήρωση της Ιωνίας οδού, με αποτέλεσμα να έχουν αποκοπεί τα Γιάννενα από την Πρωτεύουσα. Το κομμάτι της κατ΄ ευφημισμό «Εθνικής» από την Κόρινθο στην Πάτρα είναι ο περισσότερο επικίνδυνος δρόμος της Ευρώπης. Και μετά όλα τα παραπάνω, πείθεται ο καθείς, γιατί τα Γιάννενα έχουν το υψηλότερο ποσοστό ανεργίας στην Ελλάδα, με το 70% να αγγίζει τους νέους ανθρώπους.
            Ωστόσο, στο νομό Ιωαννίνων, οι πολίτες ψηφίζουν και εκλέγουν Βουλευτές, αντιπροσώπους τους για το Ελληνικό Κοινοβούλιο προκειμένου να ασχοληθούν και με τα προβλήματα του τόπου τους. Τι κάνει λοιπόν αυτό το πολιτικό κηφηναριό; Ζει στη χλιδή της καλοπέρασης που του προσδίδει το βουλευτικό αξίωμα και για τον τόπο τους, “γαία πυρί μιχθήτο” (έκφραση που δηλώνει πλήρη αδιαφορία για τις όποιες εξελίξεις, κυρίως για τρομακτικές συνέπειες που μπορεί να προκύψουν εξαιτίας μιας ενέργειας) ή κατά άλλους “στάχτη και μπούρμπερη”;  
            Κατά την επίσκεψή μου στα Γιάννενα, τόπο καταγωγής μου, συνοδευόμουν από ένα φιλικό ζευγάρι που για πρώτη φορά επισκέπτονταν την πόλη των Ιωαννίνων και έτσι, είχα αναλάβει και το ρόλο του ξεναγού. Σ΄ αυτό το πλαίσιο ήταν και η μετάβασή μας στο Νησάκι της λίμνης Παμβώτιδας, προκειμένου να δούμε το εξοχικό σπίτι του Αλή Πασά του Τεπελενλή (1744-1822), όπου και θανατώθηκε από τους ανθρώπους του Σουλτάνου. Η ιστορικότητα του χώρου και συνάμα η μεγάλη φροντίδα και ο καλλωπισμός που τον περιέβαλαν, στην κυριολεξία μαγεύουν τον επισκέπτη. Επίσης, είναι καταπληκτικά τα εκθέματα του Μουσείου! Απλησίαστης ομορφιάς και ανεκτίμητης αξίας, οι παραδοσιακές στολές από διάφορες περιοχές της Ηπείρου, η παραδοσιακή φορεσιά της κυρά-Βασιλικής, συζύγου του Αλή-Πασά των Ιωαννίνων, τα όπλα του Αλή, το “τσιμπούκι” του, τα αργυρά νομίσματα της εποχής, η σπηλιά των βασανιστηρίων (επίκαιρη σήμερα και αναγκαία για κάποιους επιλήσμονες του καθήκοντός τους)! Όπως επίσης, είναι καταπληκτικό το ηχητικό βίντεο που ενημερώνει τους επισκέπτες για την Ιστορία του χώρου, αλλά και των όσων έβλεπε μπροστά του! Αυτό το ηχητικό όμως, είναι γραμμένο μόνο στα Ελληνικά! Και γιατί άλλωστε, να είναι και στα Αγγλικά αφού επισκέπτες άλλων χωρών δεν υπάρχουν ούτε για δείγμα στα Γιάννενα;   
            Αυτή η εύλογη διαπίστωση με οδήγησε να “πιάσω” κουβέντα με τον άνθρωπο που έκοβε στην είσοδο το εισιτήριο των 3 ευρώ. Και καταλαβαίνετε την έκπληξή μου, όταν μου ανάφερε πως το Μουσείο είναι δικό του – βλέπετε ιδιωτική πρωτοβουλία, εξ ου και ο καλλωπισμός του περιβάλλοντα χώρου - και πως ζει το Μουσείο για να ενημερώνει με την ιστορία του τους επισκέπτες από το τρίευρω του κάθ΄ ενός μας. Καμιά επιχορήγηση από το επίσημο κράτος. Καμιά φροντίδα από το Υπουργείο Πολιτισμού! Όμως, η “κεραμίδα” στο κεφάλι μας, ήρθε στην συνέχεια, όταν ο κ. Φώτης Ραπακούσης, μας ενημέρωσε πως έχει άλλο ένα Μουσείο μέσα στο κάστρο των Ιωαννίνων – το παλαιό Ιεροδιδασκαλείο (μεντρεσές) των Οθωμανών – που είναι κλειστό και η Πολιτεία επιδεικνύει πλήρη αδιαφορία! Η καταγγελία αυτή, είναι φοβερή και αναδεικνύει την αναλγησία και την αδιαφορία αυτού του υδροκέφαλου κράτους για την διάσωση των ιστορικών μας μνημείων και της παράδοσης του Έθνους μας!  
            Για του λόγου τω αληθές, σας παρουσιάζω παρακάτω τι έγραψε στις 6/11/2012 η ηλεκτρονική σελίδα της πόλεως των Ιωαννίνων “Σκεπτόμενοι πολίτες”: «Αφού αναγκάστηκε να διακόψει τη λειτουργία του μοναδικού σε εκθέματα Μουσείου που είχε στήσει με πολύ κόπο στο χώρο του Δημοτικού Μουσείου ο κ. Φώτης Ραπακούσης εξ΄ αιτίας της μη ανανέωσης της σύμβασης από τον Δήμο Ιωαννιτών, μετέφερε κάποια από τα 6.000 εκθέματα της συλλογής του σε δυο ιστορικά κτίρια στο νησί της λίμνης. Εκεί έστησε ένα εκπληκτικό σκηνικό διαμορφώνοντας με τον καλύτερο τρόπο και τους εσωτερικούς αλλά και τους εξωτερικούς χώρους του παλιού κτιρίου που φιλοξενούσε τα αρχεία προεπαναστατικής ιστορίας αλλά και εκείνου που ήταν γνωστό ως σπίτι του Αλή Πασά. Ελπίζουμε η νέα συνεργασία με τον Δήμο να τύχει της αναγνώρισης που αξίζει στο έργο του κ. Ραπακούση αν και το ενοίκιο που καταβάλλει είναι εξοντωτικό. Οπωσδήποτε όμως, πρέπει να βρεθεί τρόπος να επαναλειτουργήσει και το Μουσείο Μεντρεσέ του κάστρου και να δώσει ένα επιπλέον κίνητρο σε πολύ κόσμο για μια επίσκεψη και εκεί….Φαίνεται ότι αποτελεί κάτι σαν συνήθεια οι χώροι που αναδείχτηκαν τα τελευταία χρόνια με πολύ κόπο και χρήμα να μένουν κλειστοί. Μετά μας παραξενεύει που ο τουρισμός έχει μειωθεί στην περιοχή μας αρκετά και αυτό όχι μόνο λόγω κρίσης….».

            Οσονούπω, από τότε έχουν περάσει 2 χρόνια και το Μουσείο Μεντρεσέ παραμένει κλειστό! Είναι ξεκάθαρο πως δεν υπάρχει καμιά μα καμιά πολιτική βούληση! Είναι ξεκάθαρη, η παντελής αδιαφορία της Δημοτικής αρχής και των εκλεγμένων Βουλευτών του Νομού Ιωαννίνων. Για την ιστορία να τους αναφέρουμε. Δήμαρχος: Φίλιππος Φίλιος. Βουλευτές: Τασούλας Κωνσταντίνος, Καλογιάννης Σταύρος, Ασημακοπούλου 'Άννα-Μισέλ (ΝΔ), Μαντάς Χρήστος (ΣΥΡΙΖΑ) και Κασσής Μιχάλης (ΠΑΣΟΚ).
            Ωστόσο, εμείς θα παρακολουθούμε το θέμα, περιμένοντας να δούμε την ευαισθησία του νεοεκλεγέντος Δημάρχου Ιωαννιτών κ. Θωμά Μπέγκα! Από την άλλη μεριά, σημερινός Υπουργός Πολιτισμού είναι ο Βουλευτής Ιωαννίνων κ. Κωνσταντίνος Τασούλας. Έχουμε υπομονή για να δούμε αν τα αντανακλαστικά της ευαισθησίας του κ. Τασούλα, λειτουργούν ακόμη! Διαφορετικά θα δεχθεί πολυμέτωπη πολιτική επίθεση. Του το υποσχόμαστε!!!     






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου